Zmiany

Autor: -
*uwaga, zmieniłam wygląd bloga, bo był już dla mnie trochę zbyt cukierkowy. Nie znam się na tym kompletnie, mam nadzieję, że nie jest aż tak źle. (co ja się oszukuję, wygląda koszmarnie xd). Tyle mam do powiedzenia, kurtyna*

Komentarze

  1. Paulina5 lutego 2018 05:14

    Hej! Nie chcesz moze sie jakos odnaleźć na facebooku? :D W sensie nawzajem dodać do znajomych haha

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Patrycja6 lutego 2018 08:32

      Ten komentarz został usunięty przez autora.

      Usuń
    2. Patrycja6 lutego 2018 08:32

      Ooooo <3 no miło by mi było, serio. Poszperam na fb xD

      Usuń
    3. Paulina6 lutego 2018 13:01

      Paulina Grzywińska, zapraszam :)

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Pantalony

Autor: -
Obraz
(kreatywny tytuł, wiem) Po długim czasie trudów i zmagań z szyciem czegoś tak skomplikowanego, jak pantalony, w końcu piszę posta. Co do historii tej części garderoby, to może napiszę tylko kilka słów wprowadzenia, bo znając mnie pewnie coś bym pomieszała. Pantalony to oczywiście tzw. "majtki z dziurą(każdy wie gdzie)". Na początku musiały nosić je aktorki, tancerki, kurtyzany i inne kobiety wykonujące nieszanowane ówcześnie zawody. Później, (regencja) zakładano je dzieciom. Wraz z modą na krynolinę, pantalony zaczęły ubierać wszystkie kobiety, aby, kiedy stelaż niespodziewanie się podniesie lub podwinie, nikt nie zobaczył nóg (wtedy nogawki sięgały do kostek, i nie były ze sobą połączone) :-D. Z czasem pantalony skróciły się i złączyły w kroku xd Celowałam w lata 90 XIX wieku (tak samo jak z chemise). Czy wyszło? Nie wiem. Kilka przykładów: źródło Ogólnie to na początku szycia bardzo się wkurzyłam, bo nie dość, że naźle wykroiłam pantalony-były za w
Czytaj więcej

Drogą na Zielone Wzgórza-edwardiańska sukienka dziecięca

Autor: -
Obraz
  (Uwaga uwaga, post był pisany pół roku temu, przepraszam za idiotyczne wyrażenia, błędy, itd... Wiadomo, o co mi chodzi ;) Zdjęcia bez twarzy bo tak naprawdę na każdym wyglądałam źle.) Po długich miesiącach mniej lub bardziej intensywnej pracy, mogę stwierdzić, że to coś trzyma się kupy, co więcej, podobno jest nawet ładne.   Jako pierwszy projekt w mojej kostiumowej karierze wybrałam dziecięcą sukienkę z lat 90 XIX wieku (pisałam o tym w  tym  poście). Nie wiem dlaczego, na początku był plan zaczynać od regencji, uszyłam nawet szkaradne chemise i halkę, ale  w końcu padło na "Anię". Stwierdziłam, że jak nie teraz, to nigdy, bo później będę za stara, a dorosła panna nosząca dziecięce ubranie to widok co najmniej gorszący. Chyba też od zawsze chciałam mieć właśnie taką wiejską, edwardiańką sukienkę. Poczuć się jak bohaterka książki i pobiegać boso w tejże sukience po łące o poranku. Z biegania nic nie wyszło, tak samo jak z innych zabaw, o których dawniej marzyłam, a
Czytaj więcej

Łiszlista

Autor: -
Obraz
Wena twórcza razem z czasem na szycie poszły sobie gdzieś, a teraz pewnie piją szampana i śmieją się z mojego zaniedbanego blożka. No trudno.    Może głupio trochę się tłumaczyć, czemu mnie nie było, ale wiecie, przyszedł wrzesień, trzeba było zmienić tryb z wakacyjnego na szkolny, powieści wylądowały na szafce i czekają na wolny weekend, a zamiast nich na biurku zagościły podręczniki. Przyznam, że było to dla mnie trudne, bo starzy romantyczni koledzy poszli w odstawkę, a nowi tacy jacyś nieciekawi i zbyt naukowi, ale co zrobić.    Do tego ambitna ja stwierdziła, że pójdzie na dwie olimpiady, bo luzik, da sobie rade. I w konsekwencji tego moje życie to teraz poniedziałkowe oglądanie Outlandera (<3) ,  nauka historii, wkuwanie do sprawdzianów i myślenie o tychtrudnychidziwnychwierszachnakonkurszpolskiegooooo     (włącznie z   wkurzaniem się na Mickiewicza za jego chorą Odę do młodości i śmieszkowaniem ze Słowackiego) , i innych nieciekawych rzeczach. (tak naprawdę to nie powi
Czytaj więcej